حدیث نور
سیاسی -مذهبی
**بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ**
"اللهمَّ اجعل صِیامی فیهِ صِیامَ الصائِمین، وَ قِیامی فیهِ قِیامَ القائِمین وَ نَبِّهنی فیهِ عَن نَومَةِ الغافِلین، وَ هَب لی جُرمی فیهِ یا اِلهَ العالَمین وَاعفُ عَنّی یا عافِیاً عَنِ المُجرِمین"
خدایا قرار ده روزهام را در این ماه روزه روزهداران واقعی و شب زندهداریام را نیز مانند شب زندهداران و بیدارم کن در آن از خواب بیخبران و گناهم را بر من ببخش ای معبود جهانیان و درگذر از من ای درگذرنده از گناهکاران.
درمان عصبانیت
سؤال: خیلی زود
عصبانی می شوم. برای نجات از عصبانیت چه کار کنم؟
پاسخ: وقتی رادیاتور ماشین جوش
میآورد، سریع کنار میزنید و متوقف میشوید. ما هم وقتی عصبانی میشویم، باید کنار
بزنیم. باید توقف کنیم. روایات میگویند: باید سکوت کنیم. حضرت علی(ع) میفرماید:
خشم و غضب و عصبانیت خود را با «سکوت» درمان کنید. درمان آن سکوت است. بعد انسان
باید یک آب سردی به سر و صورتش بزند. اینکار هم در کاهش عصبانیت موثر است. مثل یک
دیگ پر از آب جوش روی اجاق است که اگر شما یک لیوان آب سرد روی آن بریزید از جوش
میافتد. البته این کارکافی نیست. سعی کنید یک جابجایی هم انجام بدهید. وقتی در
خانه عصبانی میشوید چند ساعتی از خانه بیرون بروید. در محل کار که عصبانی میشوید،
دو ساعتی مرخصی بگیرید و از محیط کار دور شوید. این جابجایی در آرامش انسان موثر
است.
عصبانیت و خشم مثل کیف قاپ است. کیف قاپ میآید کیف شما را به هر قیمتی که
هست بزند، ولو به آسیب دیدن شما و ضرر شما هم باشد. عصبانیت، کیف قاپ است و میآید
که سرمایه معنوی شما را به هر قیمتی که هست، بزند. شما همان برخوردی را که با کیف
قاپ میکنید با عصبانیت هم بکنید. سریع جا خالی میدهید و جابجا میشوید. در اینجا
هم انسان باید جابجا بشود و این هم کافی نیست. باید وقتی از خانه بیرون میروید، در
فکرت، ماجرا را دنبال نکنید و پرورش ندهید. به نقاط مثبت طرف فکر کنید. اگر خدمتی
به تو کرده، به خدمات او فکر کنید. روی نقطههای منفی خودت تامل کن. روایات
میگویند: هرچه به سر خودت میآید ریشهاش در زیر سر خودت است. دنبال چیز دیگری
نگردید. قرآن صریح میگوید: هر بدی که به شما می رسد، ریشهاش در خودت است. لغزش و
خطایی کردهای حالا توسط این آقا چوبش را میخورید. خودت را ملامت کن. اگر این چهار
مورد را رعایت کنید، خیلی موثر است.[1]
پی نوشت :
1- برنامه سمت
خدا، شبکه سوم، حاج آقای رنجبر، تاریخ23/8 /1388
« حکم مواد زیانآور و کشنده » حضرت امام رضا (ع): |
آیه شماره
32 از سوره مبارکه
نحل
بهترین
رفتن
الَّذِینَ
تَتَوَفَّاهُمُ الْمَلآئِکَةُ طَیِّبِینَ یَقُولُونَ سَلامٌ عَلَیْکُمُ ادْخُلُواْ
الْجَنَّةَ بِمَا کُنتُمْ تَعْمَلُونَ
ترجمه:همان کسانى که فرشتگان جانشان را در
حالى که پاکند مىستانند [و به آنان] مىگویند درود بر شما باد به [پاداش] آنچه
انجام مىدادید به بهشت درآیید
تفسیر 1- کیفر وپاداش
بعضى، از همان لحظه مرگ آغاز مىشود. «تتوفاهم الملائکة طیبین... ادخلوا الجنّة» در
روایات نیز آمده: قبر؛ یا گودالى از دوزخ است، یا باغى از بهشت.
2- مرگ، نیستى
نیست، گرفتن روح است. «تتوفاهم»
3- فرشتگان مأموران الهىاند و خداوند براى هر
کار مأمورانى دارد. «تتوفاهم الملائکة»
4- مرگ پاکان همراه با درود فرشتگان است.
«تتوفاهم الملائکه یقولون سلام علیکم»
5- بهشت را به بها دهند نه بهانه. «ادخلوا
الجنّة بما کنتم تعملون»