صلح امام حسن(ع)

مادر ورای صلح امام حسن (ع) قیام خونین امام حسین(ع)راداریم هرچند امام مجتبی بنا به مصلحت آن روز که سرداران وسربازان با پول معاویه خریداری شده بودند واگر جنگ راادامه می داد اندک یاران خودرانیز از دست میدادومجبور به صلح گردید اما باپایان یافتن عمر نحس معاویه که طرف قرارداد امام حسن(ع)بود میبینیم که امام حسین (ع)دست به شمشیر می برد ویاران خود را به قربان گاه عشق میبرد تا راهی که برادرش آغاز کرده به پایان برساند پس پایان راه صلح ریخته شدن خون است برای برپا ماندن اسلام ناب

حالا اگر صحبت ازصلح امام حسن(ع)میکنیم باید منتظر وآماده قیام حسینی هم باشیم  نه آنکه فقط برطبل اعتدال وتدبیر وصلح وسازش بکوبیم